نگاه شخصی و سلیقهای از آیین نامه ارتقای اساتید برداشته شود/ نباید رشتههای مختلف با یک متر سنجیده شوند
تاریخ انتشار: ۲ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۵۰۰۶۴
علی ملکی، دانشمند یک درصد برتر جهان در گفتوگو با خبرنگار گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، درباره آیین نامه ارتقای اساتید اظهار کرد: در آیین نامه ارتقای اساتید نباید رشتههای مختلف با یک متر سنجیده شوند، مثلاً محقق علوم انسانی باید به طرح نظریه، کتاب و ملاک، رویکردی مرتبط با رشته خود اقدام کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با بیان اینکه در آیین نامه ارتقای اساتید باید از ظرفیت هر استاد مطابق رشته مورد مطالعه اش انتظار داشت، تأکید کرد: در این آیین نامه باید از فعالان حوزه فنی و مهندسی تولید فناوری، دستگاه و راه اندازی یک واحد صنعتی و از متخصصان حوزه علوم پایه حرکت در مرزهای دانش، مقالات و مسابقات علمی و رتبه بندیهای بین المللی را داشت.
ملکی افزود: ایده ارتقای اساتید باید متناسب با رشتههای تحصیلی و جایگاه آنها مطرح شود و کسی که در رشته معماری، تربیت بدنی و معارف مطالعه کرده است در راستای حل نیازهای رشته خود در جامعه گام بردارد، همچنین اگر هنر دانشگاه بحث شاگردپروری است باید ارتباط دانشگاه با جامعه و یا جامعه پذیر بودن پژوهشگران مدنظر قرار گیرد؛ بنابراین میتوان ملاکهایی را برای هر کدام تعریف کرد.
دانشمند یک درصدبرتر جهان تصریح کرد: آئین نامه ارتقای اساتید گاهی دید شعاری پیدا میکند و افراط و تفریط میشود. گاهی روی مقالات و بحثهای رقابت بین المللی تأکید بیش از اندازه میشود و گاهی از تمام اساتید تربیت بدنی، معارف و رشتههای علوم انسانی انتظار داریم مثل رشتههای علوم پایه و فنی و مهندسی که مرز دانشی است عمل کنند. در حالی که این امر به هیچ عنوانی عملی نمیشود و با تحت فشار قرار گرفتن از حق طبیعی خود محروم میشوند.
ملکی با بیان اینکه رهبری تأکید کردند که بحث رتبه بندیهای بین المللی و مسابقات بین المللی نباید آسیب ببیند. اما یک عده از افراد که ضعیف هم هستند از فرمایشات ایشان سو استفاده کردند، تأکید کرد: به جز افراد مطرح حوزه علوم انسانی برخیها از آب گل آلود برای خود ماهی میگیرند و معتقدند شاخصهای کیفی ارتقا و مقالات را کنار گذاشته و به کسی که چند سالی در دانشگاه بوده، ارتقا داده شود و هر کسی که ۸ الی ۱۰ سال در دانشگاه تدریس کرد باید به مقام استاد تمام نائل شود، یعنی پس از چند سال، علم مملکت به سخره گرفته شود و به بیراهه رود.
وی اضافه کرد: در حال حاضر هر استادی پایه سالانه و ارتقای عمودی اصولی میگیرد، در صورتی که درجه استاد ممتازی باید متر مشخص و قابل سنجش داشته باشد؛ بنابراین اگر بخواهیم محفلی، شخصی و سلیقهای در این مورد تصمیم بگیرند، دانشگاه تباه میشود و باید برای حل مشکل آینده نگری و آینده پژوهی در نظر گرفته شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت در پاسخ به این سوال که عدهای به دنبال حذف شاخصهای ارتقای اساتید هستند، اظهار کرد: ارتباط با دانشجویان نشان میدهد که علم ایران روند نزولی طی کرده است و اگر در حوزه اساتید هم بخواهیم ملاکهای استاندارد بین المللی خودمان را برداریم و سلیقهای و بدون ملاک ارتقاء بدهیم، بسیاری از دوستان به راحتی ارتقاء میگیرند، اما دود آن به چشم آینده مملکت میرود.
انتهای پیام/
نادیا عابدمنبع: آنا
کلیدواژه: آیین نامه ارتقا دانشگاه علم و صنعت علوم انسانی علوم پایه آیین نامه ارتقای اساتید بین المللی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۵۰۰۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
این فیلم بیش از حد برخاسته از جهان شخصی نیست
«برخی فیلمهای کوتاه بیش از حد برخاسته از جهان شخصی سازندهاش هستند و به همین دلیل بیش از اندازه ایرانی محسوب میشود اما این فیلم، زبان و سوژهای دارد که برای همه مردم دنیا، قابل فهم است. »
مهدیه محمدی کارگردان فیلم کوتاه «آخرین شیهه اسبی که خواب پروانه شدن دیده بود» همزمان با راهیابی این اثر به بیست و پنجمین دوره جشنواره Short Shorts Film Festival & Asia در گفتوگویی با ایسنا درباره این اثر توضیح داد: این فیلم یک روایت ملودرام دارد و ایده آن در قالب گفتوگویی دوستانه با فیلمنامهنویس فیلم شکل گرفت. در گفتوگوهایی که داشتیم به یک دغدغه مشترک رسیدیم و احساس کردیم این فضای داستانی را دوست داریم. بر همین اساس ایدهپردازی را شروع کردیم و به فیلمنامه نهایی رسیدیم.
وی افزود: دغدغهای که تبدیل به انگیزه ساخت این فیلم کوتاه شد، دغدغهای برخاسته از زندگی شخصی خودم بود. بهواسطه عزیزان و نزدیکان خودم که درگیر بیماری بودند، فضای پیرامون این بیماران را از نزدیک لمس کرده بودم و پرداختن به همین فضا، دغدغه اصلیام در این فیلم بود.
این کارگردان فیلم کوتاه درباره بازخوردهای نمایش این اثر خود در جشنواره فیلمکوتاه تهران گفت: بعد از نمایش فیلم در جشنواره شاهد بازخوردهای مثبت بسیاری بودیم. تقریبا هر کسی که از سالن اکران بیرون میآمد، واکنش مثبت داشت. به همین دلیل هم فیلم در آرای مخاطبان جشنواره، در ترکیب پنج فیلم بالای جدول قرار داشت. بعدها در جشنوارههای بینالمللی هم شاهد همین بازخوردهای خوب بودیم. فیلم در چند شهر سوئیس هم اکرانهای جشنوارهای را تجربه کرد که بهشدت بازخوردهای خوبی از آن داشتیم.
وی افزود: خیلی از مخاطبان خارجی حتی میگفتند که با بسیاری از صحنههای فیلم گریه میکردیم. احساسم این است که مخاطبان داخلی و خارجی ارتباط احساسی خوبی با این فیلم برقرار کردند و برداشتی که از آن داشتند همان برداشت و پیامی بود که ما مدنظر داشتیم.
محمدی درباره فرآیند تولید فیلم کوتاه «آخرین شیهه اسبی که خواب پروانه شدن دیده بود» هم توضیح داد: از حوالی عید نوروز سال گذشته بود که ایدهپردازی درباره این کار را شروع کردیم و درباره آن صحبت میکردیم اما بعد از رسیدن به ایده نهایی و تکمیل فیلمنامه، در حوالی مردادماه بود که تصویربرداری در حوالی رامسر صورت گرفت. مجموع تصویربرداری کار هم سه روز طول کشید. از آنجایی که شناختی از تیمهای شهرستانی نداشتیم هم کل تیم تولید را از تهران با خودمان راهی کردیم.
وی درباره افزایش هزینههای تولید فیلمکوتاه هم گفت: واقعا هزینههای تولید قابل قیاس با سالهای قبل نیست و ما هم مانند دیگر دوستان فیلمساز در سینمای کوتاه، درگیر این چالش بودیم. بخشی از این هزینه را انجمن سینمای جوانان تقبل کرد و مابقی آن را تهیهکننده بهصورت شخصی تأمین کرد. بخشی از کار هم رفاقتی و با همراهی دوستانه گروه تولید پیش رفت.
کارگردان فیلم کوتاه «آخرین شیهه اسبی که خواب پروانه شدن دیده بود»، درباره راهیابی این فیلم به جشنواره «Short Shorts Film Festival & Asi» گفت: قطعا این رویداد، جشنواره بسیار معتبری است که یکی از درگاههای ورود به جشن اسکار هم محسوب میشود. احساس میکنم زبان فیلم ما زبانی جهانی بود و احتمالا به همین دلیل هم شاهد راهیابی آن به این رویدادهای بینالمللی هستیم. برخی فیلمهای کوتاه بیش از حد برخاسته از جهان شخصی سازندهاش هستند و به همین دلیل بیش از اندازه ایرانی محسوب میشود اما این فیلم، زبان و سوژهای دارد که برای همه مردم دنیا، قابل فهم است.
وی در پایان گفت: ما در فرآیند تولید تمام تلاش خود را کردیم که این فیلم را به بهترین و درستترین شکل ممکن به تصویر درآوریم و خوشحالیم که حاصل کار مورد توجه رویدادهای بینالمللی هم قرار گرفته است. متأسفانه امکان حضور در این رویداد را بهصورت شخصی نداشتم اما امیدوارم برای این فیلم، بهترین اتفاقها رخ بدهد. در ادامه هم پخشکننده بینالمللی ما، برنامهریزی برای حضور در رویدادهای معتبر دیگر، خواهد داشت.
فیلم کوتاه «آخرین شیهه اسبی که خواب پروانه شدن دیده بود» در مؤسسه فرهنگی هنری «نگاه آخر» و با حمایت انجمن سینمای جوانان ایران تولید شده است.
انتهای پیام